زنجره مو (Hyalesthes obsoletus) یکی از آفات مهم درختان مو (انگور) است که به‌عنوان ناقل بیماری‌های فیتوپلاسمایی مانند بیماری “پلاسموز مو” شناخته می‌شود. این آفت در مناطق مختلف جهان از جمله اروپا، خاورمیانه و بخش‌هایی از آسیا یافت می‌شود. در زیر به بررسی تعداد نسل در سال، روش‌های کنترل و زمستان‌گذرانی این آفت پرداخته می‌شود.
تعداد نسل های زنجره مو در سال:
زنجره مو معمولاً یک نسل در سال تولید می‌کند، اما در برخی مناطق با شرایط آب‌وهوایی مساعد ممکن است دو نسل نیز مشاهده شود. چرخه زندگی این آفت شامل مراحل تخم، پوره (نمف) و حشره بالغ است. پوره‌ها و حشرات بالغ از شیره گیاهی تغذیه می‌کنند و در حین تغذیه، می‌توانند عوامل بیماری‌زا مانند فیتوپلاسما را به گیاهان سالم منتقل کنند.
کنترل آفت:
- کنترل زراعی:
– حذف علف‌های هرز و گیاهان میزبان alternative (مانند گزنه و پنیرک) که می‌توانند به عنوان میزبان واسط برای زنجره مو عمل کنند.
– هرس کردن و از بین بردن شاخه‌های آلوده و ضعیف درختان مو.
– مدیریت صحیح آبیاری و تغذیه درختان برای افزایش مقاومت گیاه. - کنترل مکانیکی:
– استفاده از تله‌های زرد چسبنده برای جلب و شکار حشرات بالغ.
– نصب تله‌های نوری برای کاهش جمعیت حشرات بالغ. - کنترل شیمیایی:
– استفاده از سموم شیمیایی مانند حشره‌کش‌های سیستمیک در زمان‌های مناسب (معمولاً در مرحله پوره‌ای).
– رعایت دوره کارنس (زمان بین آخرین سمپاشی و برداشت محصول) برای جلوگیری از باقی‌ماندن سموم در محصول. - کنترل بیولوژیک:
– استفاده از دشمنان طبیعی مانند زنبورهای پارازیتوئید و برخی گونه‌های عنکبوت که به پوره‌ها و حشرات بالغ حمله می‌کنند.
– معرفی و پرورش عوامل بیولوژیک مانند قارچ‌های بیماری‌زای حشرات (مانند Beauveria bassiana).
زمستان‌گذرانی:
زنجره مو معمولاً به‌صورت تخم یا پوره در زیر پوستک درختان مو، علف‌های هرز یا بقایای گیاهی آلوده زمستان‌گذرانی می‌کند. با گرم شدن هوا در بهار، تخم‌ها تفریخ شده یا پوره‌ها فعالیت خود را از سر می‌گیرند و به مرور به حشرات بالغ تبدیل می‌شوند.
منابع:
- منابع علمی و مقالات مرتبط با آفات کشاورزی.
- دستورالعمل‌های سازمان‌های کشاورزی و حفظ نباتات.
- کتاب‌های تخصصی حشره‌شناسی و مدیریت آفات.
گردآوری: فاطمه حقی گلباغی
بدون نظر