لیسه سیب (Hyponomeuta malinellus) یکی از آفات مهم درختان سیب است که به برگ‌های درختان حمله کرده و خسارات قابل توجهی وارد می‌کند. این آفت در مراحل لاروی خود از برگ‌های درختان سیب تغذیه می‌کند و می‌تواند باعث کاهش شدید فتوسنتز و در نتیجه کاهش کیفیت و کمیت میوه‌ها شود.

تعداد نسل در سال:

لیسه سیب معمولاً یک نسل در سال دارد. لاروهای این آفت در بهار از تخم‌هایی که در پاییز گذاشته شده‌اند خارج می‌شوند و شروع به تغذیه از برگ‌های درختان می‌کنند. پس از تکمیل مراحل لاروی، شفیره‌ها تشکیل می‌شوند و سپس حشرات بالغ در تابستان ظاهر می‌شوند. این حشرات بالغ پس از جفت‌گیری، تخم‌های خود را روی شاخه‌های درختان می‌گذارند که تا بهار سال بعد باقی می‌مانند.

مبارزه با آفت لیسه سیب (Hyponomeuta malinellus) نیازمند استفاده از روش‌های مختلفی است که شامل روش‌های زراعی، مکانیکی، بیولوژیکی و شیمیایی می‌شود. در زیر به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود:

  1.  روش‌های زراعی:
    —    هرس درختان: هرس شاخه‌های آلوده و جمع‌آوری و سوزاندن آن‌ها می‌تواند به کاهش جمعیت آفت کمک کند.-
    —    جمع‌ آوری برگ‌های آلوده: در فصل پاییز و زمستان، برگ‌های آلوده که حاوی تخم‌های آفت هستند را جمع‌آوری و از بین ببرید.
  2. روش‌های مکانیکی:
    —   استفاده از تله‌های نوری: حشرات بالغ لیسه سیب به نور جذب می‌شوند، بنابراین استفاده از تله‌های نوری می‌تواند در کاهش جمعیت آن‌ها مؤثر باشد.
    —   جمع‌آوری دستی لاروها: در صورت امکان، لاروها را به صورت دستی از درختان جمع‌آوری و نابود کنید.
  3. روش‌های بیولوژیکی:
    —   استفاده از دشمنان طبیعی: برخی از حشرات شکارگر و پارازیتوئیدها مانند زنبورهای پارازیتوئید می‌توانند به کنترل جمعیت لیسه سیب کمک کنند.
    —   تله‌های فرمونی: استفاده از تله‌های فرمونی برای جذب و به دام انداختن حشرات بالغ نر می‌تواند در کاهش جمعیت آفت مؤثر باشد.
  4. روش‌های شیمیایی:
    —   استفاده از سموم شیمیایی: در صورت افزایش جمعیت آفت و عدم کنترل آن با روش‌های دیگر، می‌توان از سموم شیمیایی مناسب استفاده کرد.                   سمومی مانند مالاتیون و ایمیداکلوپرید می‌توانند مؤثر باشند. اما باید توجه داشت که استفاده از سموم شیمیایی باید به عنوان آخرین راه حل و با رعایت         دستورالعمل‌های ایمنی و زیست محیطی انجام شود.
  5. مدیریت تلفیقی آفات (IPM):
    —   پایش مداوم: نظارت مداوم بر جمعیت آفت و استفاده از روش‌های مختلف کنترل به صورت همزمان می‌تواند به مدیریت مؤثر آفت کمک کند.
    —   استفاده از روش‌های پیشگیرانه: رعایت بهداشت باغ و جلوگیری از ایجاد شرایط مناسب برای رشد و تکثیر آفت می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری         کند.

منبع:
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به منابع معتبر در زمینه حشره‌شناسی و مدیریت آفات مراجعه کنید. یکی از منابع قابل اعتماد، کتاب‌های تخصصی در زمینه آفات باغی و مقالات علمی مرتبط با آفات درختان میوه است. همچنین، سایت‌های دانشگاهی و مراکز تحقیقاتی کشاورزی نیز اطلاعات مفیدی در این زمینه ارائه می‌دهند.

گردآوری: فاطمه حقی گلباغی

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *