مگس گیلاس (Cherry Fruit Fly) با نام علمی (Rhagoletis cerasi)، یکی از آفات مهم درختان میوه‌ی هسته‌دار مانند گیلاس و آلبالو است. این حشره با تخم‌گذاری در میوه‌ها و تغذیه لاروها از گوشت میوه، خسارات اقتصادی قابل توجهی به بار می‌آورد.
در زیر به برخی از جنبه‌های زیستی و روش‌های کنترل این آفت اشاره می‌شود:
تعداد نسل در سال:
مگس گیلاس معمولاً یک نسل در سال دارد. این حشره در مناطق معتدل به صورت شفیره در خاک زمستان‌گذرانی می‌کند و در بهار، با گرم شدن هوا، حشرات بالغ از خاک خارج می‌شوند.
زمستان‌گذرانی:
زمستان‌گذرانی مگس گیلاس به صورت شفیره در عمق ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری خاک انجام می‌شود. لاروها در داخل پیله‌های خاکی قرار دارند و با شروع فصل بهار و افزایش دما، تبدیل حشرات بالغ می‌شوند. حشرات بالغ معمولاً در اواخر بهار یا اوایل تابستان از خاک خارج می‌شوند.
کنترل مگس گیلاس:
برای کنترل این آفت، روش‌های مختلفی وجود دارد که شامل روش‌های زراعی، مکانیکی، شیمیایی و بیولوژیک است:
- روش‌های زراعی:
- جمع‌آوری و از بین بردن میوه‌های آلوده و ریخته شده پای درختان.
- شخم زدن خاک پای درختان در پاییز یا زمستان برای از بین بردن شفیره های زمستان‌گذران.
2. روش‌های مکانیکی:
- استفاده از تله‌های زرد چسبنده برای جلب و شکار حشرات بالغ.
- نصب تله‌های فرمونی برای جلب نرها و کاهش جمعیت آفت.
3. روش‌های شیمیایی:
- استفاده از سموم شیمیایی مانند مالاتیون در زمان خروج حشرات بالغ از خاک و قبل از تخم‌گذاری. زمان سم‌پاشی باید با دقت و بر اساس پیش‌آگاهی انجام شود.
4. روش‌های بیولوژیک:
- استفاده از دشمنان طبیعی مانند زنبورهای پارازیتوئید که لاروهای مگس گیلاس را پارازیته می‌کنند.
منابع
– کتاب “آفات درختان میوه” تألیف دکتر محمدعلی میرزایی، انتشارات دانشگاه تهران.
– مقاله “بررسی بیولوژی و کنترل مگس گیلاس” در مجله تحقیقات آفات گیاهی، سال ۱۳۹۸.
– سایت مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایران.
گردآوری: فاطمه حقی گلباغی
بدون نظر