کرم سفید ریشه (با نام علمی Polyphylla olivieri) یکی از آفات مهم در کشاورزی و باغداری است که به ریشه گیاهان مختلف حمله میکند و خسارات قابل توجهی به بار میآورد. این آفت به ویژه در مناطق خشک و نیمهخشک ایران، ترکیه، و برخی کشورهای خاورمیانه مشاهده میشود. در ادامه به بررسی کامل این آفت، تعداد نسل در سال، روشهای کنترل و مبارزه با آن میپردازیم.

مشخصات کرم سفید ریشه:

  1.  حشره کامل (سوسک بالغ):
    – رنگ بدن قهوهای تیره با لکههای سفید.
    – اندازه بدن حدود ۲۵ تا ۳۵ میلیمتر.
    – دارای شاخکهای برگشته و پرزدار.
    – فعالیت شبانه و جذب نور.
  2. لارو (کرم سفید):
    – رنگ سفید شیری با سر قهوهای.
    – بدن خمیده و به شکل حرف C.
    – اندازه لاروهای کامل تا ۵۰ میلیمتر میرسد.
    – لاروها در خاک زندگی میکنند و از ریشه گیاهان تغذیه میکنند.
  3. تخم:
    – تخمها سفید و بیضی شکل هستند.
    – در خاک و نزدیک ریشه گیاهان گذاشته میشوند.

تعداد نسل در سال:

  • کرم سفید ریشه معمولاً یک نسل در هر ۲ تا ۳ سال** دارد.
  • چرخه زندگی این آفت شامل مراحل تخم، لارو، شفیره و حشره کامل است.
  • لاروها بیشترین خسارت را وارد میکنند و ممکن است تا ۲ سال در خاک باقی بمانند.

گیاهان میزبان

  1. این آفت به طیف وسیعی از گیاهان حمله میکند، از جمله:
  2. درختان میوه (مانند سیب، گلابی، هلو، زردآلو).
  3. درختان غیرمثمر (مانند چنار و سپیدار).
  4. گیاهان زراعی (مانند گندم، جو، و ذرت).
  5. گیاهان زینتی و چمن.

علائم خسارت

  1. علائم در ریشه:
    – ریشه گیاهان جویده شده و آسیب دیده.
    – کاهش جذب آب و مواد مغذی توسط گیاه.
    – پژمردگی و زردی برگها.
  2. علائم در سطح خاک:
    – مشاهده حفرات کوچک در اطراف ریشه.
    – حضور لاروها در خاک اطراف ریشه.

روشهای کنترل و مبارزه با کرم سفید ریشه

  1. کنترل زراعی:
    – شخم عمیق خاک در فصل پاییز یا بهار برای از بین بردن لاروها و شفیرهها.
    – رعایت تناوب زراعی و کشت گیاهان غیرمیزبان.
    – آبیاری منظم و کاهش رطوبت خاک (لاروها به خاک مرطوب حساس هستند).
  2. کنترل مکانیکی:
    – جمعآوری دستی لاروها و حشرات کامل.
    – استفاده از تلههای نوری برای جلب و شکار حشرات بالغ.
  3. کنترل شیمیایی:
    – استفاده از سموم خاک مانند دیازینون یا ایمیداکلوپرید برای کنترل لاروها.
    – سمپاشی خاک قبل از کشت گیاهان جدید.
  4. کنترل بیولوژیک:
    – استفاده از عوامل طبیعی مانند نماتدهای انگلی (مانند Heterorhabditis bacteriophora) که لاروها را از بین میبرند.
    – پرورش و رهاسازی دشمنان طبیعی مانند زنبورهای پارازیتوئید.
  5. کنترل تلفیقی:
    – ترکیب روشهای مختلف کنترل برای افزایش اثربخشی.
    – نظارت مداوم و پایش جمعیت آفت.

منابع

  1. سازمان حفظ نباتات ایران. (۱۳۹۸). راهنمای مدیریت آفات کشاورزی.
  2. وزارت جهاد کشاورزی. (۱۳۹۹). دستورالعمل کنترل آفات خاکزی.
  3. تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. (۱۴۰۰). مطالعات مربوط به کرم سفید ریشه.

گردآوری: فاطمه حقی گلباغی

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *