آفت سرخرطومی سیب یکی از مهم‌ترین آفات در باغات سیب و گاهی گلابی است که می‌تواند به شدت به محصول آسیب برساند. این آفت به‌طور خاص در فصل‌های گرم و با رطوبت بالا فعالیت بیشتری دارد و به راحتی می‌تواند به درختان سیب حمله کند. آفت سرخرطومی سیب در مناطق معتدل اروپا و آسیا یافت می‌شود و لاروهای آن به جوانه‌ها و گل‌های درختان سیب حمله کرده و باعث خسارت اقتصادی قابل توجهی می‌شوند.
مشخصات ظاهری:
آفت سرخرطومی سیب معمولاً دارای بدنی بیضی شکل و رنگ قهوه‌ای تیره تا سیاه است. این حشرات معمولاً بین ۵ تا ۷ میلی‌متر طول دارند و شاخک‌های آنها به‌صورت خمیده است. به‌علاوه، این آفت می‌تواند در مراحل مختلف از حشره بالغ تا لاروها درختان وجود داشته باشد.
تعداد نسل‌های آفت سرخرطومی سیب در سال:
سرخرطومی سیب معمولاً یک نسل در سال دارد. این چرخه زندگی به شرح زیر است:
- زمستان‌گذرانی: حشرات بالغ در پناهگاه‌هایی مانند شکاف‌های پوست درخت یا زیر برگ‌های ریخته شده روی زمین زمستان‌گذرانی می‌کنند.
- بهار: با گرم شدن هوا در بهار، حشرات بالغ از پناهگاه‌های خود خارج شده و به سمت درختان سیب پرواز می‌کنند. آنها شروع به تغذیه از جوانه‌ها و گل‌ها می‌کنند.
- تخم‌گذاری: ماده‌ها تخم‌های خود را داخل جوانه‌های گل قرار می‌دهند. هر ماده می‌تواند تا 40 تخم بگذارد.
- لاروها: لاروها از تخم خارج شده و از محتویات جوانه‌ها تغذیه می‌کنند، که این امر باعث از بین رفتن گل‌ها و کاهش محصول می‌شود.
- شفیره‌گیری: لاروها پس از تکمیل تغذیه، در داخل جوانه‌ها به شفیره تبدیل می‌شوند.
- خروج حشرات بالغ: حشرات بالغ جدید در اواخر بهار یا اوایل تابستان از شفیره‌ها خارج می‌شوند. آنها مدتی از برگ‌ها و میوه‌های جوان تغذیه کرده، سپس به پناهگاه‌های زمستانی بازمی‌گردند.
علائم حمله آفت سرخرطومی سیب:
آفات سرخرطومی معمولاً به میوه‌ها و جوانه‌ها حمله می‌کنند و ایجاد سوراخ‌هایی در آنها می‌کنند. همچنین می‌توانند باعث ریزش میوه‌ها و کاهش کیفیت آنها شوند. از دیگر علائم می‌توان به زردی و پژمردگی برگ‌ها اشاره کرد. لاروها معمولاً درون میوه‌ها و جوانه‌ها تغذیه می‌کنند که این مسئله آسیب جدی به محصول می‌زند.
روش‌های کنترل آفت سرخرطومی سیب:
برای کنترل سرخرطومی سیب، روش‌های زیر توصیه می‌شود:
- مبارزه زراعی: رعایت بهداشت باغ و حذف میوه‌ها و جوانه‌های آلوده می‌تواند به کنترل این آفت کمک کند.
- استفاده از تله های فرمونی: استفاده از تله های فرمونی که می‌توانند حشرات را جذب کنند.
- مبارزه بیولوژیک: استفاده از دشمنان طبیعی این آفات مانند پرندگان و حشرات مفید.
- مبارزه مکانیکی: جمع‌آوری و از بین بردن جوانه‌های آلوده.
- سم‌پاشی: استفاده از سموم مناسب بر اساس مشورت با کارشناسان گیاهپزشکی.
- مدیریت باغ: حفظ سلامت درختان از طریق تغذیه مناسب و آبیاری کافی.
منابع:
- بلوری، م. “آفات مهم در باغات سیب.” مجله کشاورزی و منابع طبیعی.
- وزارت کشاورزی. “راهنمای کنترل آفات باغات سیب.”
- مراجع علمی و مقالات مرتبط با آفات درختان میوه.
- منابع تخصصی گیاهپزشکی و مدیریت آفات.
گردآوری: فاطمه حقی گلباغی
بدون نظر